-
1 powieść się
powieść się (3. Pers powiedzie się) gelingen, glücken;nie powieść się misslingen, missglücken;powiodło mu się es ist ihm gut ergangen, er hatte Glück;nie powiodło mu się es ist ihm schlecht ergangen, er hatte kein Glück -
2 powieść się
( udać się) to succeed, to be successfulThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powieść się
-
3 powieść
1. Roman m\powieść telewizyjna Fernsehserie f2.powiódł wzrokiem po pokoju er blickte im Zimmer umher, er ließ seinen Blick durch das Zimmer schweifenpowiódł palcem po mapie er fuhr mit dem Finger über die [Land]Kartepowiodło mi się es ist mir gelungen [ lub geglückt]nie powiodło mi się es ist mir misslungen [ lub missglückt] -
4 powieść
I -ci, -ci; gen pl -ci; fII 1. (-odę, -edziesz); imp - edź; pt -ódł, -odła, -edli; vb od wieść 2. vt perfpowieść telewizyjna — TV series, soap opera
powiódł wzrokiem po pokoju — his eyes lub gaze swept round the room* * *I.powieść1f.teor.lit. novel; krótka powieść novelette; powieść autobiograficzna/historyczna autobiographical/historical novel; powieść łotrzykowska picaresque novel; powieść kryminalna detective novel; powieść przygodowa adventure novel; powieść rzeka saga (novel), roman-fleuve; przerabiać na powieść novelize.II.powieść2pf.1. (= przesunąć czymś po czymś) sweep, run; powieść spojrzeniem po czymś sweep one's eyes over sth; powieść spojrzeniem za kimś follow sb with one's gaze.2. lit. (= poprowadzić) lead, take; ojciec powiódł córkę do ołtarza father escorted l. took his daughter to the altar.pf.succeed, become successful, come off; chyba nam się tym razem powiedzie we might succeed this time; niestety nie powiodło się unfortunately it didn't work; powiodło mi się I made it.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powieść
-
5 powi|eść2
pf (powiodę, powiedziesz, powiódł, powiodła, powiedli) książk. Ⅰ vt (poprowadzić) to lead- powieść żołnierzy do walki to lead the soldiers to battle- powieść kogoś do ołtarza to lead sb up the aisleⅡ vi (przesunąć) to run attr.- powieść ręką/palcami po czymś to run one’s hand/fingers over sth- powiodła wzrokiem po pokoju her eyes swept the room- powiodła po nas spojrzeniem pełnym dezaprobaty she gave us a disapproving glanceⅢ powieść się [zamiar, misja] to succeed- nie powieść się [plan, misja] to fail- jego plan powiódł się doskonale his plan worked well- próba się nie powiodła the attempt ended in failure- powiodło nam się w życiu we were successful in life- spróbuj, może tym razem ci się powiedzie try again, maybe you’ll have better luck this timeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powi|eść2
-
6 niepociesz|ony
adj. książk. [osoba] disconsolate, inconsolable- był niepocieszony wiadomością/po stracie syna he was inconsolable at the news/after a. over the loss of his son- byłbym niepocieszony, gdyby ci się nie powiodło I would be inconsolable a. miserable if you failed- byłbym wielce niepocieszony, gdyby tak się stało I should be very unhappy if that happenedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niepociesz|ony
-
7 wniosk|ować
impf Ⅰ vt kryt. (występować z wnioskiem) to put forward a motion (o coś to do sth); to petition (o coś for sth)- wnioskowano o zmianę godzin pracy a motion was put forward to change the working hoursⅡ vi (sądzić) to conclude- z jego miny wnioskowała, że mu się nie powiodło from his expression she concluded a. gathered he’d failed ⇒ wywnioskowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wniosk|ować
См. также в других словарях:
poślizgnąć się — dk Va, poślizgnąć sięnę się, poślizgnąć sięniesz się, poślizgnąć sięnij się, poślizgnąć sięnął się, poślizgnąć sięnęła się, poślizgnąć sięnęli się, poślizgnąć sięnąwszy się «zachwiać się, stracić równowagę, idąc po śliskiej powierzchni; obsunąć… … Słownik języka polskiego
powinąć się — dk Vb, powinąć sięnie się, powinąć sięnął się, powinąć sięnęła się, powinąć sięnąwszy się tylko we fraz. Noga się komuś powinęła «komuś się nie powiodło, nie udało się, ktoś doznał niepowodzenia» … Słownik języka polskiego
współczuć — ndk Xa, współczućczuję, współczućczujesz, współczućczuj, współczućczuł «solidaryzować się uczuciowo z kimś cierpiącym, z kimś, kogo spotkało nieszczęście, komu się nie powiodło; litować się, ubolewać nad kimś» Współczuć komuś w niedoli, w… … Słownik języka polskiego
skombinować — dk IV, skombinowaćnuję, skombinowaćnujesz, skombinowaćnuj, skombinowaćował, skombinowaćowany 1. pot. «zabiegając, czyniąc starania uzyskać, zdobyć coś, wystarać się o coś; wykombinować» Skombinował siatkę na ogrodzenie. Obiecał im skombinować… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
zabawa — 1. pot. Cała zabawa na nic «powiedzenie oznaczające, że coś się nie powiodło, nie udało mimo włożonego wysiłku»: (...) Piotr powiedział, że warto by sprawdzić, czy rzeczywiście o dwunastej w nocy nieboszczycy wstają z grobów (...) nocą na… … Słownik frazeologiczny
niepowodzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm. D. niepowodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} niepomyślne zakończenie jakiegoś przedsięwzięcia, niekorzystny obrót spraw; coś, co się nie powiodło; brak powodzenia; porażka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrażać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wnioskować — ndk IV, wnioskowaćkuję, wnioskowaćkujesz, wnioskowaćkuj, wnioskowaćował, wnioskowaćowany «sądzić na podstawie czegoś, wyprowadzać z czegoś wniosek; domniemywać, wnosić» Wnioskować z faktów, z objawów, z sytuacji. Ktoś umie bezbłędnie wnioskować.… … Słownik języka polskiego